Laura - Dorien - Liza - yo
Yo - Sanne - Liza
Alhambra
Graffiti
sfeervol straatbeeld
dinsdag 16 februari 2010
Warning: geschreven in een melige bui!
Ik word hier voor de voorlaatste keer wakker in mijn kamer, als je het nog een echte kamer kan noemen; al mijn foto's van de muur gehaald, posters in de vuilbak, kleerkast volledig leeg (voordeel; dat ene bloesje dat ik al 3 maand niet vond komt eindelijk tevoorschijn!), ... Alle herinneringen in een halfuurtje uit mijn kamer gewist.
Je hoort het al, ik ben in een melige bui vandaag. Had ik nog wat moeër geweest, was ik mijn laatste blogbericht al wenend aan het schrijven. Maar ik hou me sterk! 'T gaat pijn doen hier alles achter te laten, maar zoals ik al eens geschreven heb, ik neem al mijn herinneringen en ervaringen mee in een koffer die ik heel mijn leven bijhoud. Het liefst van al wil ik graag heel Granada meenemen in mijn koffer; zou dat ooit lukken? 'T zou geweldig zijn, niet? Een hele stad kunnen opplooien alsof het een kaartje is en zo meenemen naar je thuis. In dat geval; Granada gereserveerd!! (Ach, laat mij maar even dromen, hé...)
Gisteren zijn Dorien en ik nog wat souvenirs gaan kopen, maar wat in godsnaam koop je als beste souvenir? Er zijn er zoveel! Winkel in en winkel uit. Dorien kwam buiten met castagnetten en ik? Met kauwgom voor op de vlieger! Vandaag een 2e poging voor souvenirs...
De laatste dag wordt eigenlijk nog een heel drukke dag; valiezen maken (kleren proppen en proppen tot de rits op springen staat. O ow, 15 kilo mag het maar wegen zeker? Straks nog eens checken...), kamer kuisen, naar het busstation tickets gaan halen, Realejo bezoeken (shame on me, maar heb dat nog niet bezocht hier en nu snel snel, de laatste dag nog...), boardingpass in orde brengen,... Een heel boke om op te eten!
Vanavond gaan we dan voor de laatste -zucht- keer naar de Mexicaan eten en erna om 12u komen al onze vrienden samen in een bar om afscheid -zucht- te nemen.
Maar voor als het thuisfront dit leest (wie anders?): ik kijk er ook enorm naar uit om weer thuis te zijn! In de vertrouwde, gezellige, aangename en familiale sfeer... Het klinkt/leest nu alsof ik ertegen op kijk om naar huis te komen, maar dat is omdat ik nooit een goeike ben geweest in afscheid nemen. Echt afscheid nemen doe ik toch niet hoor, hier in Granada zal altijd een stukje van mijzelf zijn, hier, waar ik mijn hart verloren heb...
Is dit het laatste blogberichtje? Ik weet het niet... Wat ik wel weet is dat ik jullie allemaal een enorm dikke danku zeg om een trouwe blogvolger te zijn! "Ik heb jullie allemaal graag gezien...", nee, we gaan niet die weg opgaan! 'T was plezant, mijn mooiste levenservaring tot nu toe en ik ben blij dat ik die met jullie kunnen delen heb!!
Een heeeeeeeeeel dikke beso, San x
Je hoort het al, ik ben in een melige bui vandaag. Had ik nog wat moeër geweest, was ik mijn laatste blogbericht al wenend aan het schrijven. Maar ik hou me sterk! 'T gaat pijn doen hier alles achter te laten, maar zoals ik al eens geschreven heb, ik neem al mijn herinneringen en ervaringen mee in een koffer die ik heel mijn leven bijhoud. Het liefst van al wil ik graag heel Granada meenemen in mijn koffer; zou dat ooit lukken? 'T zou geweldig zijn, niet? Een hele stad kunnen opplooien alsof het een kaartje is en zo meenemen naar je thuis. In dat geval; Granada gereserveerd!! (Ach, laat mij maar even dromen, hé...)
Gisteren zijn Dorien en ik nog wat souvenirs gaan kopen, maar wat in godsnaam koop je als beste souvenir? Er zijn er zoveel! Winkel in en winkel uit. Dorien kwam buiten met castagnetten en ik? Met kauwgom voor op de vlieger! Vandaag een 2e poging voor souvenirs...
De laatste dag wordt eigenlijk nog een heel drukke dag; valiezen maken (kleren proppen en proppen tot de rits op springen staat. O ow, 15 kilo mag het maar wegen zeker? Straks nog eens checken...), kamer kuisen, naar het busstation tickets gaan halen, Realejo bezoeken (shame on me, maar heb dat nog niet bezocht hier en nu snel snel, de laatste dag nog...), boardingpass in orde brengen,... Een heel boke om op te eten!
Vanavond gaan we dan voor de laatste -zucht- keer naar de Mexicaan eten en erna om 12u komen al onze vrienden samen in een bar om afscheid -zucht- te nemen.
Maar voor als het thuisfront dit leest (wie anders?): ik kijk er ook enorm naar uit om weer thuis te zijn! In de vertrouwde, gezellige, aangename en familiale sfeer... Het klinkt/leest nu alsof ik ertegen op kijk om naar huis te komen, maar dat is omdat ik nooit een goeike ben geweest in afscheid nemen. Echt afscheid nemen doe ik toch niet hoor, hier in Granada zal altijd een stukje van mijzelf zijn, hier, waar ik mijn hart verloren heb...
Is dit het laatste blogberichtje? Ik weet het niet... Wat ik wel weet is dat ik jullie allemaal een enorm dikke danku zeg om een trouwe blogvolger te zijn! "Ik heb jullie allemaal graag gezien...", nee, we gaan niet die weg opgaan! 'T was plezant, mijn mooiste levenservaring tot nu toe en ik ben blij dat ik die met jullie kunnen delen heb!!
Een heeeeeeeeeel dikke beso, San x
zondag 14 februari 2010
Adiós los exámenes, hola la despedida...
Hola mis amigos, (y sobre todo Sanne uit den Brughe ;) )
De examens zitten erop, maar daar staat het afscheid al voor de deur. 'T zit ons op de hielen en haalt ons bijna in, hoe snel we ook lopen! :) Ach, er bestaat het zinnetje 'Aan alles komt een eind'... En jammer genoeg ook aan dit avontuur. "Nog 3 keer slapen", roepen ze thuis luidkeels. En inderdaad, 's avonds in mijn bed denk ik: 't gaat leuk zijn weer wakker worden in de Kleemstraat, mijn ogen open en de Robbe horen blaffen in de tuin. Maar langs de andere kant wil ik het hier echt niet achterlaten! Ik kom zeker en vast nog terug, maar toch zal dat niet hetzelfde zijn.
Effe een stop inlassen in mijn melig gedoe? Excuseer...
Woensdag en vrijdag nog 2 keer "zwaar" gezwoegd voor de twee laatste examens. Ik moet wel zeggen, in België voel ik echt een last van mijn schouders vallen na die zware periode, nu stapte ik de aula uit en dacht ik: mmmh, eigenlijk verandert er niet zoveel. Maar ik heb wel een goed gevoel bij het eindresultaat, 't zal wel in de sjakosj zitten :)
Vrijdagavond was het de laatste avond met Clara; gekookt op haar kot, kleine botellon gedaan en erna nog gaan dansen. Ik besefte helemaal niet dat we afscheid moesten nemen, maar we hebben er ook niet te lang bij stilgestaan. Samen gedanst, gelachen, gezeverd,...
Zaterdag zijn we met de Belgische 'kliek' gaan eten in de Canguru, weer een restaurant waar je à volonté kan eten voor amper 12 magere eurootjes! Jep, laat je mond maar openvallen van de verbazing! Nadien zijn we op ons kot wat komen meefeesten met Candice, ze gaf haar verjaardagsfeestje met heel wat Spanjaarden; toffe sfeer!
En nu ga ik wat Carry uit Sex and the City uithangen; tegen vrijdag moet ik een column schrijven en 'k ga me in een bruin café zetten, theetje drinken en de inspiratie (hopelijk) laten komen!
Vele en dikke besos,
Tot snel (tot binnen 3 nachtennnn) Xxx
De examens zitten erop, maar daar staat het afscheid al voor de deur. 'T zit ons op de hielen en haalt ons bijna in, hoe snel we ook lopen! :) Ach, er bestaat het zinnetje 'Aan alles komt een eind'... En jammer genoeg ook aan dit avontuur. "Nog 3 keer slapen", roepen ze thuis luidkeels. En inderdaad, 's avonds in mijn bed denk ik: 't gaat leuk zijn weer wakker worden in de Kleemstraat, mijn ogen open en de Robbe horen blaffen in de tuin. Maar langs de andere kant wil ik het hier echt niet achterlaten! Ik kom zeker en vast nog terug, maar toch zal dat niet hetzelfde zijn.
Effe een stop inlassen in mijn melig gedoe? Excuseer...
Woensdag en vrijdag nog 2 keer "zwaar" gezwoegd voor de twee laatste examens. Ik moet wel zeggen, in België voel ik echt een last van mijn schouders vallen na die zware periode, nu stapte ik de aula uit en dacht ik: mmmh, eigenlijk verandert er niet zoveel. Maar ik heb wel een goed gevoel bij het eindresultaat, 't zal wel in de sjakosj zitten :)
Vrijdagavond was het de laatste avond met Clara; gekookt op haar kot, kleine botellon gedaan en erna nog gaan dansen. Ik besefte helemaal niet dat we afscheid moesten nemen, maar we hebben er ook niet te lang bij stilgestaan. Samen gedanst, gelachen, gezeverd,...
Zaterdag zijn we met de Belgische 'kliek' gaan eten in de Canguru, weer een restaurant waar je à volonté kan eten voor amper 12 magere eurootjes! Jep, laat je mond maar openvallen van de verbazing! Nadien zijn we op ons kot wat komen meefeesten met Candice, ze gaf haar verjaardagsfeestje met heel wat Spanjaarden; toffe sfeer!
En nu ga ik wat Carry uit Sex and the City uithangen; tegen vrijdag moet ik een column schrijven en 'k ga me in een bruin café zetten, theetje drinken en de inspiratie (hopelijk) laten komen!
Vele en dikke besos,
Tot snel (tot binnen 3 nachtennnn) Xxx
dinsdag 9 februari 2010
Laatste week gaat in!
Nog 8 keer slapen en het Erasmusavontuur zit erop voor mij... Moet ik nu blij zijn? Droevig? Ach, zo bekijk ik het niet. Ik heb hier enorm mooie ervaringen opgedaan die niemand ooit van mij kan afnemen. Ik neem ze allemaal mee in mijn 'rugzakje' naar België.
De laatste week gaat morgenvroeg in... Een heel raar gevoel: weten dat het mijn laatste donderdag is dat ik hier ga lopen in de straten, mijn laatste vrijdag dat ik hier ga uitgaan, enz... En ook vooral dat deze blog dan voorbij zal zijn! Tenzij jullie erop staan dat ik verder schrijf en jullie zo mijn hele leven kunnen volgen? :) Nee, toch beter niet hé.
De voorbije dagen waren nogal op't gemakje; 's morgens steeds op tijd opstaan om goed te kunnen leren overdag, want vanaf 17u is die concentratie zoek bij mij. Vanaf 17u skype ik eens met het thuisfront, begin ik mijn eten te maken, ga ik fitnessen, tapas eten, iets drinken,... Zaterdagavond was het verjaardagsfeestje van Elise, een vriendin uit Leuven. Met z'n allen daarna nog wat gaan dansen, al die stress van de vermoeiende examens er afschudden! De avond erop deden we het wat rustiger aan; een theetje bij Liza op kot drinken met elk zijn lievelingskoekske; wat hebben we daar gesmuld!
Gisterenavond ben ik met Dorien, Sandrine (van Québec), Pia, Andrea(van Duitsland), Clara (van France) en Manuel (ne 'rasechte' Spanjaard) naar het filmfestival geweest. Ze speelden de film 'Cinema Paradisio', een heel beroemde Italiaanse film en tegelijkertijd een perfecte ontspanning!
Morgen m'n tweede examen: vertaling van Spaans naar Frans, niet zo simpel aangezien het 2 vreemde talen zijn. Dus, allen die duim omhoog om 16u!
Nu nog wat verderleren!
Besitos, San x
De laatste week gaat morgenvroeg in... Een heel raar gevoel: weten dat het mijn laatste donderdag is dat ik hier ga lopen in de straten, mijn laatste vrijdag dat ik hier ga uitgaan, enz... En ook vooral dat deze blog dan voorbij zal zijn! Tenzij jullie erop staan dat ik verder schrijf en jullie zo mijn hele leven kunnen volgen? :) Nee, toch beter niet hé.
De voorbije dagen waren nogal op't gemakje; 's morgens steeds op tijd opstaan om goed te kunnen leren overdag, want vanaf 17u is die concentratie zoek bij mij. Vanaf 17u skype ik eens met het thuisfront, begin ik mijn eten te maken, ga ik fitnessen, tapas eten, iets drinken,... Zaterdagavond was het verjaardagsfeestje van Elise, een vriendin uit Leuven. Met z'n allen daarna nog wat gaan dansen, al die stress van de vermoeiende examens er afschudden! De avond erop deden we het wat rustiger aan; een theetje bij Liza op kot drinken met elk zijn lievelingskoekske; wat hebben we daar gesmuld!
Gisterenavond ben ik met Dorien, Sandrine (van Québec), Pia, Andrea(van Duitsland), Clara (van France) en Manuel (ne 'rasechte' Spanjaard) naar het filmfestival geweest. Ze speelden de film 'Cinema Paradisio', een heel beroemde Italiaanse film en tegelijkertijd een perfecte ontspanning!
Morgen m'n tweede examen: vertaling van Spaans naar Frans, niet zo simpel aangezien het 2 vreemde talen zijn. Dus, allen die duim omhoog om 16u!
Nu nog wat verderleren!
Besitos, San x
donderdag 4 februari 2010
"Dat is al 1 check, Michel!"
"Dan zijn er nog 2 checks te gaan, Frankie!"
Zo is het; gisteren mijn eerste examen gehad! Ik moet toegeven; 't was wel het makkelijkste examen van de 3: ons vak Frans waar we in't begin van het jaar het alfabet moesten opzeggen... Inderdaad, het niveau van Frans ligt hier enorm laag in Spanje. Bij het examen hoorde ik puffen en zuchten, van voor mij, achter mij, naast mij; de Spanjaarden braken hun hersenen over de oefeningen van passé composé en la forme pronominale... Op dat moment voel je je dan wel even slimmer als Belg!
En nu gaat het studieleventje hier verder. Ons volgende examen is pas volgende woensdag en het laatste volgende vrijdag. Beetje zot eigelijk; ik kan zeggen "Volgende week vrijdag heb ik gedaan met de examens". In België was dat altijd: "Binnen een maand en half heb ik gedaan met de examens"...
Tussen het blokken door, probeer ik wel nog zoveel mogelijk toffe dingen te doen. Zoals maandag een filmpje kijken op een vriendin haar kot, dinsdag bij Clara gaan eten op kot, gisteren bij Julie op kot gaan eten (maar ik ga niet te veel over eten vertellen, want Opdecam zegt dat dat nogal opvalt ;) ), nog wat gaan drinken erna,... Dat ga ik wel enorm missen in ons Belgenlandje: de kans hebben om tijdens je examens 'uit te gaan', even uit te blazen. Hier kan je dat doen zonder enig schuldgevoel, in België zou het bij mij niet waar zijn! En oh ja, niet te vergeten; de fitness is er natuurlijk ook nog altijd! M'n abonnement verloopt binnen een dikke week, dus ga ik er nog goed van profiteren deze dagen!
Ziezo, weer tijd om aan mijn bureau'ke te gaan zitten... (Komaan, San, ge kunt het! Af en toe mezelf eens oppeppen)
Jullie horen mij weer snel!
Hasta pronto,
besito,
San x
Zo is het; gisteren mijn eerste examen gehad! Ik moet toegeven; 't was wel het makkelijkste examen van de 3: ons vak Frans waar we in't begin van het jaar het alfabet moesten opzeggen... Inderdaad, het niveau van Frans ligt hier enorm laag in Spanje. Bij het examen hoorde ik puffen en zuchten, van voor mij, achter mij, naast mij; de Spanjaarden braken hun hersenen over de oefeningen van passé composé en la forme pronominale... Op dat moment voel je je dan wel even slimmer als Belg!
En nu gaat het studieleventje hier verder. Ons volgende examen is pas volgende woensdag en het laatste volgende vrijdag. Beetje zot eigelijk; ik kan zeggen "Volgende week vrijdag heb ik gedaan met de examens". In België was dat altijd: "Binnen een maand en half heb ik gedaan met de examens"...
Tussen het blokken door, probeer ik wel nog zoveel mogelijk toffe dingen te doen. Zoals maandag een filmpje kijken op een vriendin haar kot, dinsdag bij Clara gaan eten op kot, gisteren bij Julie op kot gaan eten (maar ik ga niet te veel over eten vertellen, want Opdecam zegt dat dat nogal opvalt ;) ), nog wat gaan drinken erna,... Dat ga ik wel enorm missen in ons Belgenlandje: de kans hebben om tijdens je examens 'uit te gaan', even uit te blazen. Hier kan je dat doen zonder enig schuldgevoel, in België zou het bij mij niet waar zijn! En oh ja, niet te vergeten; de fitness is er natuurlijk ook nog altijd! M'n abonnement verloopt binnen een dikke week, dus ga ik er nog goed van profiteren deze dagen!
Ziezo, weer tijd om aan mijn bureau'ke te gaan zitten... (Komaan, San, ge kunt het! Af en toe mezelf eens oppeppen)
Jullie horen mij weer snel!
Hasta pronto,
besito,
San x
zaterdag 30 januari 2010
Sfeerbeelden
Op de achtergrond: Sierra Nevada
Stoelenvlechter
Bij Clara: v.l.n.r: Clara, yo, Dorien, Elise, Camille, Pauline, Sandrine
Abonneren op:
Posts (Atom)
