Familiebezoek en vele uitjes...

Buenas noches!

Sorry voor het weeral late berichtje op mijn blog, maar 't is een drukke (en superleuke)week geweest!
Zondagavond is moeke hier toegekomen met de zussen, Wim en Michael. Na hen begeleid te hebben naar hun hotelletje, heb ik hen meegenomen naar mijn piso. Daar wachtten lekkere (zelfbereide) hapjes op hun, gevolg door een spaghetti, zelfgemaakt weliswaar! En ze vonden hem lekker! 'T was heerlijk om hen terug te zien, om ze nog is allemaal goed vast te kunnen nemen. Skype verzacht het gemis, maar het is toch helemaal niet hetzelfde aangezien je niemand kan vastnemen. En vaak zegt een knuffel zoveel meer dan woorden...

Maandag zijn we er meteen stevig ingevlogen; bezoek aan het Alhambra! Allemaal diep onder de indruk van het Spaanse schoon... Best wel vermoeiend; we hebben er van 1u tot ongeveer 6u rondgelopen. Daarna hebben we onszelf getrakteerd op een lekker ijsje (en ja, het ijsje paste nog in de context; 27 graden was het toen nog!). Die avond zijn we gaan eten, samen gezellig op een terrasje; was lang geleden!

Dinsdag was het shopdag voor de meiden! We zijn bijna alle winkels van Granada afgegaan en het resultaat mocht er zijn: sjaals, schoenen, broeken, pullekes, oorbellen... Veel herinneringen aan de Spaanse trip: zo moet dat! 'S avonds zijn we op tapastour vertrokken en hebben we nog samen de tetería bezocht.

Woensdag, 4 november, bezoekweek is half weg... In de voormiddag zijn ze de kathedraal gaan bezoeken, winkeltjes gedaan, kennis gemaakt met de duifjes van Granada (vooral ons Marie, ze werd er bijna door aangevallen...). Nadien zijn we inkopen gaan doen voor het eten van 's avonds. Jaja, ons moeke heeft gekookt voor ons! Waw, wat smaakte dat.. Mama's-eten; ballekes met purree, boontjes en APPELMOES! Het laatste was vooral hét lekkerste voor mij, aangezien je hier in Granada geen enkele pot appelmoes kan vinden (wat niet wil zeggen dat je zelf geen kan maken, maar kom, da's niet hetzelfde he :) ). 'S avonds zijn we nog naar het uitkijkpunt van Mirador de San Nicolás geklommen; een hele beproeving zo 's avonds laat, de benen waren niet meer zo fit, maar toch waren we er fier op! Daarna zijn we nog met de zussen een stapje gaan zetten; samen naar Granada10 geweest! Toffe muziek, zussen onder de indruk van de Spaanse discotheek, kennis gemaakt met een Cubaanse homo; best grappig!

En dan vandaag... De laatste volle dag.. Ik begon de dag toch met een dubbel gevoel: blij omdat ik weer bij hen kan zijn een hele dag lang, maar toch moeilijk omdat ik altijd tegen mezelf zei 'de laatste keer dat ik hier ben met hen, de laatste keer middageten samen,...'. Best wel moeilijk.. Bezoek krijgen is super, maar het afscheid is altijd stukken minder. Achja, het hoort erbij he zoals iedereen zegt. Toch went geen enkel afscheid, het is nog steeds heel moeilijk.
Vandaag zijn we dan het Sacramonte gaan bezoeken: superleuk zo samen! We hebben echt langs wilde paadjes gewandeld, niet wetend waar we uit zouden komen, een tof avontuurtje! Ons Marie was helemaal nog niet moe; we kwamen drie muzikanten tegen die op een pleintje muziek aan het maken waren. Marie legt haar handtas neer en hup, zonder enige twijfel begint ze daar in het midden van dat pleintje salsa te dansen; je moet het maar durven! Mijn kleine zus... Een applaus heeft ze allesinds goed gekregen!
In de late namiddag waren we pompaf en zijn we allemaal wat gaan siesta doen in het hotel: 'waw, siesta!' :) Deze avond zijn we nog gaan eten in een Spaans restaurantje in het Albaicín. Supergezellig, ook tijdens ons eten was er een flamenco-optreden; echt de moeite! We hebben daar superlekker gegeten en veel bijgepraat; een dag om nooit te vergeten, zou ik zo zeggen!

Ik ga jullie nu wat laten, de oogjes vallen dicht.
Qué duerméis bien, (droom zoet)

y hasta pronto! Xxx San xxx